10 Eylül 2012 Pazartesi
Minidlna olayı.
Windows ta bilgisayarı Smart Tv ye bağlama olayını Samsung un 35 MB programı(allshare) ile yapabiliyorken, Ubuntu da bunu 1,5 MB ve kasmayan bir programla(minidlna) yapmanın verdiği hafiflik paha biçilemez.
6 Eylül 2012 Perşembe
Debian ne ettin sen :D
Debian la anlaşamadık, bir türlü ekran kartının sürücüsünü yükleyemedim HD 6850 kartımı 63xx gibi bir şey zannetti(çözünürlüğü 1080p ye çıkaramadım haliyle). Tekrar Ubuntu ya döndüm, deneyimleri yazmak için yeni çekirdek sürümünün çıkmasını bekliyorum. Bir şey deneyip duruma göre yorum yapacağım. Yalnız bağımlılık oldu Ubuntu :D
2 Eylül 2012 Pazar
Uzay, din, bilim üzerine çok ilginç felsefik görüşler.
Uzay, din, bilim üzerine çok ilginç felsefik görüşler.
Başlık yok :)
Bir haftadan beri sürekli Ubuntu 12.04 kullanıyorum, oyunlar dışında bir kere bile Windows a dönmem gerekmedi. İleri ki günlerde deneyimleri yazmayı düşünüyorum.
1 Eylül 2012 Cumartesi
26 Ağustos 2012 Pazar
24 Ağustos 2012 Cuma
21 Ağustos 2012 Salı
Başlangıç...
“Evrenin hikayesi, aslında hepimizin hikayesi” bir cümle nelere kadir...
Öylesine vakit geçirmek için oturmuştum halbuki televizyon karşısına, olacaklardan bir haber. O an geldiğinde ise kafamda çakan şimşekler dönülmeyecek bir yolun habercisiydi sanki; içimdeki çocuk beni tekrardan mı yoklamıştı acaba. Yok yok bu başka bir şeydi sanki, boşluk ve yalnızlık hissi terk etmişti beni ve kendimi sarmalanmış hissetmeye başladım. Tekrardan beraber olmak farklıydı. Halbu ki bizi terkettilerini sanmıştım ışığın altında gömülü haldeyken o birliği unutmuştum. Atalarımızın semaya baktığında ki hayranlığı yok olmuştu sanki. Onlar ise bize inatla göz kırpıyorlardı, buradayız seni görüyoruz bak bize der misali.
Artık o fısıltıları hoş bir müzikale dönüşmeye başlamıştı. Aramızda ki uzaklığın bir anlamı kalmamıştı sanki, o bağlantının sınırı yoktu bundan sonra. Çok eski bir dostu gördüğümdeki tebessüm belirdi yüzümde, onlar da bunu farketmiş gibi daha bir parlaklardı.. Anlatacak çok şeyim vardı onlara, ama beni zaten hep görüyorlardı, hep benimleydiler. Asıl benim dinlemem gerekti onları...
İşte benim de küçüklükten beri hayalim bir teleskop alıp gökyüzüne bakmakdı. Çok geç olmasada bunun 2-3 sene önce gerçekleştirebildim. Umarım benim gibi herkes hayaline ulaşabilir.
Öylesine vakit geçirmek için oturmuştum halbuki televizyon karşısına, olacaklardan bir haber. O an geldiğinde ise kafamda çakan şimşekler dönülmeyecek bir yolun habercisiydi sanki; içimdeki çocuk beni tekrardan mı yoklamıştı acaba. Yok yok bu başka bir şeydi sanki, boşluk ve yalnızlık hissi terk etmişti beni ve kendimi sarmalanmış hissetmeye başladım. Tekrardan beraber olmak farklıydı. Halbu ki bizi terkettilerini sanmıştım ışığın altında gömülü haldeyken o birliği unutmuştum. Atalarımızın semaya baktığında ki hayranlığı yok olmuştu sanki. Onlar ise bize inatla göz kırpıyorlardı, buradayız seni görüyoruz bak bize der misali.
Artık o fısıltıları hoş bir müzikale dönüşmeye başlamıştı. Aramızda ki uzaklığın bir anlamı kalmamıştı sanki, o bağlantının sınırı yoktu bundan sonra. Çok eski bir dostu gördüğümdeki tebessüm belirdi yüzümde, onlar da bunu farketmiş gibi daha bir parlaklardı.. Anlatacak çok şeyim vardı onlara, ama beni zaten hep görüyorlardı, hep benimleydiler. Asıl benim dinlemem gerekti onları...
İşte benim de küçüklükten beri hayalim bir teleskop alıp gökyüzüne bakmakdı. Çok geç olmasada bunun 2-3 sene önce gerçekleştirebildim. Umarım benim gibi herkes hayaline ulaşabilir.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)